قانون طلایی جیم جارموش برای فیلمسازی چیست؟ - ایران عکس

خلاقیت جایی ست که فرم و محتوا یکدیگر را دیدار می نمایند و سپس در کالبدی نوین ایده هایی را به نمایش می گذارند. آثار سینمایی جارموش محل حضور چنین برخورد تازه ای از فرم و محتوا محسوب می گردد، بنابراین ما شاهد الگوهایی هستیم که قبل تر در هیچ فیلمی آن را ندیده ایم.

جیم جارموش، یکی از بزرگترین کارگردانان تاریخ، تمام قواعد و قراردهای همیشگی سینما را کنار گذاشت و در مقام یک کارگردان ساختارشکن و شاید بی پروا، بعضی از به یاد ماندنی ترین فیلم های آمریکایی را خلق کرد. آثار مهم او شامل تنها عاشقان زنده ماندند (Only Lovers Left Alive)، قهوه و سیگار (Coffee and Cigarettes) و مرد مرده (Dead Man) است.

جارموش درباب فیلم های خود می گوید: هیچ قانونی وجود ندارد و این یک فرم باز است. او هرگز حاضر نشد که نحوه ساختن فیلم را به هنرآموزان سینما بیاموزد، از این رو در جایی اظهار کرد: این مانند این است که به دیگران بگویم، اعتقادات مذهبی شان باید چه باشد. بنابراین همانطور که گفته شد، جارموش در هیچ چارچوب معین و از پیش مشخص شده ای، فیلمی را نساخته و شاید اصلا هم نسازد!

بعلاوه این کارگردان آمریکایی می گوید افرادی که سرمایه گذاری، توزیع و تبلیغ نمایش فیلم ها را انجام می دهند، درواقع فیلم ساز نیستند. او در این باره اعلام کرد: اجازه ندهید تا چنین افرادی باعث آزار شما شوند یا حتی در صورت لزوم، درمقابل شان بایستید.

در مراحل فراوری یک فیلم سینمایی به طور گسترده مسائل و پیچیدگی هایی وجود دارد که درنهایت کاستی های بسیاری را ایجاد می نماید. جارموش اعلام کرد: فیلم برای خدمت به فراوری نیست و شوربختانه این مسئله در کل دنیا، سر راه فیلم سازان قرار می گیرد. باید بدانیم که آثار سینمایی به خاطر بودجه، برنامه یا رزومه عوامل ساخته نمی گردد.

نکته بعدی برای جارموش فرآیند مشارکتی در فیلم سازی است. بدین صورت که تحت هر شرایطی به همه عوامل یک فیلم، باید احترام گذاشته گردد. برای نمونه یک کارگردان تمامیت خواه و کمال گرا، قرار نیست که در تمامی مراتب ساخت اثر حضور پیدا کند و باید به مسیر همکاری اعتماد داشته باشد.

استدلال دیگر جارموش این است که هنرمندان می توانند از دیگر آثار ساخته شده تقلید نمایند تا ایده های خود را بیافرینند؛ زیرا هیچ اثری قائم به ذات خود نیست. افزون بر این، او به فیلم سازان و سینمادوستان پیشنهاد می دهد که هرگز نگاهی گذرا و سطحی به فیلم های قدیمی، فیلم های تازه، موسیقی، کتاب، نقاشی، عکس، شعر، رویاها، گفتگوهای تصادفی، معماری، پل ها، تابلوهای خیابان، درختان، ابرها، نور و سایه ها نداشته باشند.

جیم جارموش در ادامه به سخن ژان لوک گدار اشاره نمود: مسئله این نیست که ایده ها را از کجا به دست می آوری، بلکه مهم آن است که از آن ها چگونه استفاده می کنی. تمام این قوانین و استدلال ها هرچقدر کوتاه هم باشند، اما قطعا جارموش را به عنوان استاد واقعی سینمای مستقل نشان می دهد که با نبوغ و ژرف نگری خود، مولفه های چشم گیر و دنیا شمولی را بنا کرد. او همواره بر این موضوع اشراف داشته که قوانین را تنها به نفع مسیر فیلم سازی خود جلو می برد و این را برای همه هنرآموزان و فیلم سازان امری مهم می داند. جارموش در هر صورت تهیه نمایندگان و سرمایه گذاران صنعت فیلم را دشمن شماره یک می داند، بدین ترتیب آن ها نمی تواند قابل اعتنا و اعتماد باشند.

منبع: Faroutmagazine