حل معمای 70 ساله مرموزترین موجود تاریخ
به گزارش ایران عکس، جامع ترین تحقیقات در خصوص موجود مرموزی که 300 میلیون سال پیش زندگی می نموده، حکایت از آن دارد که این جانور هیچ استخوانی در بدنش نداشته.
از حدود هفتاد سال پیش، ماهیت واقعی جانوری به نام Tullimonstrum gregarium که هیولای تالی نیز نامیده می گردد، دانشمندان را گیج و سردرگم نموده است. در بعضی از آنالیز ها، این موجود را یک مهره دار می دانستند و بعضی دیگر از محققان معتقد بودند که تالی یک موجود بی مهره بوده؛ در طی دهه های اخیر آنالیز ها برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص هیولای تالی همچنان ادامه داشت و حالا نتایج دقیق تری دراین باره به دست آمده است.
تومویوکی میکامی، دیرینه شناس دانشگاه توکیو در این رابطه گفته: ما بر این باوریم که راز مهره دار یا بی مهره بودن این موجود، حالا دیگر حل شده است. بر پایه شواهد و قراین موجود، فرضیه مهره دار بودن هیولای تالی، غیرقابل پذیرش است. مهمترین نکته این است که هیولای تالی، تقسیم بندی هایی در ناحیه سرش داشته که در طول بدنش امتداد می یافته. این ویژگی در هیچ یک از موجودات مهره دار دیده نمی گردد و این ثابت می نماید که تالی یک موجود بی مهره بوده.
در طول این سال ها، نمونه های فسیلی متعددی از هیولاهای تالی پیدا شده و اولین بار در سال 1955 بود که فرانسیس تالی، به صورت تصادفی با نمونه ای از این فسیل در بستر فسیلی Mazon Creek در ایلینویز روبرو شد. در آن موقع آنها با آنالیز فسیل، تصویری از یک هیولای دریایی عجیب و غریب را ترسیم کردند که حدود 15 سانتی متر طول داشته و باله هایی شبیه به سپیداج (که به اشتباه ماهی مرکب نامیده می گردد) بر روی دمش داشته؛ چشم های این موجود مانند میله ای از پیشانی اش بیرون زده بود و خرطوم بلند و باریکی نیز داشته.
ظاهر و ویژگی های عجیب و غریب هیولای تالی، طبقه بندی آن را حتی در سطح پایه نیز خیلی سخت و سخت نموده بود. هیچ ساختار استخوانی ای در فسیل های این جانور مرموز یافت نشد ولی این موضوع به تنهایی قابل اتکا نبود. چرا که اسکلت های غضروفی که در بعضی از ماهی های مهره دار یافت می گردد، به میزان استخوان ها خوب حفظ نمی شوند و در گذر زمان باقی نمی مانند و در نتیجه همین موضوع دانشمندان را دچار تردید نموده بود.
چرا که بعضی از ویژگی های هیولای تالی، شباهت هایی با ساختارهای موجود در مهره داران دریایی غضروفی بدون آرواره مثل مکنده ماهی ها داشت. البته بعضی از دانشمندان بر این باور بودند که نمی توان با استناد به این ویژگی ها، به طور قطعی، هیولای تالی را یک مهره دار دانست و بحث بر سر این موضوع دهه ها ادامه داشت.
میکامی و همکارانش برای آنکه این مسئله را یک بار و برای همواره حل نمایند، تحقیقات جامعی در این رابطه انجام دادند. آنها بیش از 150 نمونه از فسیل های هیولای تالی و بیش از 70 نمونه فسیل از دیگر موجودات با جزئیاتی استثنایی در بستر فسیلی Mazon Creek را جمع آوری نموده و در معرض اسکن لیزری سه بعدی با وضوح بالا و توموگرافی ریز کامپیوتری اشعه ایکس قرار دادند و بدین ترتیب مطالعه دقیقی درباره ساختارهایی که شبیه به خصوصیات مهره داران در نظر گرفته می شد، انجام دادند. دقیقا همان ویژگی هایی که تحت عنوان میومرها (بلوک های بافت ماهیچه ای اسکلتی) تفسیر می شدند؛ آنها در عین حال دارای مغز سه لوبی و غضروف نیز بودند.
طبق اعلام محققان، هیچ یک از این ویژگی ها، قابل مقایسه با ویژگی های یافت شده در مهره داران نبود. آنچه تحت عنوان میومر تعبیر می شد، کاملا متفاوت با ساختار بدن مهره داران بود و مغزی شبیه مغز مهره داران، کیسه های آبشش و غضروف ها در فسیل آنها یافت نشد. به علاوه دندان های موجود در خرطوم هیولای تالی با آنچه در مکنده ماهی ها دیده می گردد، تفاوت زیادی داشت.
از آنجا که هیولای تالی با تمام موجودات زنده ای که تا به امروز در زمین زندگی می نموده اند، متفاوت بوده، عجیب نیست که محققان تا این حد برای کشف اطلاعات بیشتر درباره این گونه جانوری می کوشند. آنها حالا دریافته اند که این موجود استثنایی، یک موجود بی مهره بوده و چالش بعدی دانشمندان این است که بفهمند که تالی متعلق به کدام دسته از بی مهرگان بوده؟ یک موجود شبیه مهره داران که بی مهره است؛ آیا هیولای تالی بیشتر شبیه یک نیزه ماهی بوده یا به کرم و حلزون شباهت داشته؟
در حال حاضر دو نکته خیلی روشن و واضح است: یکی اینکه هنوز بیشتر رازهای هیولای تالی پنهان مانده و دوم اینکه کره زمین هم رازهای بسیاری در دل خود نهفته دارد. چند موجود عجیب و غریب دیگر مثل هیولای تالی روزگاری در زمین زندگی می نموده اند و در گذر زمان به طور کامل ناپدید شده اند و ردی از آنها باقی نمانده؟
میکامی دراین باره گفته:حیوانات و جانوران بسیار هیجان انگیزی در دنیا زندگی می کردند که حتی فسیلی هم از آنها باقی نمانده. از این نظر، تحقیقات برروی فسیل های موجود در Mazon Creek اهمیت بالایی دارد؛ چرا که از لحاظ دیرینه شناسی شواهدی در این منطقه وجود دارد که در منطقه ها جغرافیایی دیگر یافت نمی شوند. البته به تحقیقات بیشتری احتیاج است تا سرنخ های مهمتری از فسیل های این منطقه به دست آمده و تاریخچه تکاملی حیات بهتر درک گردد.
منبع: فرادید