کشف اسرار دایناسورها با آنالیز غضروف های فسیل شده! - ایران عکس

به گزارش خبرنگاران و به نقل از نیواطلس، دیرینه شناسان، سلول های غضروف را از فسیل یک دایناسور که در چین به خوبی حفظ شده است، جدا نموده اند. هسته سلول ها هنوز آثار مولکول های زیستی و سایر ساختارهای آلی را در بر دارد و دانشمندان حتی می توانند تشخیص دهند که سلول های ویژه در زمان مرگ در کدام مرحله از چرخه طبیعی قرار داشته اند.

استخوان ها معمولا تنها چیزی هستند که دانشمندان هنگام بازسازی دایناسورها با آنها کار می نمایند اما دانشمندان گاهی خوش شانس هستند و چیزهای بیشتری پیدا می نمایند. پر، پوست، تخم دایناسور و حتی مغز آنها هم پیشتر کشف شده اند و بینش های جدیدی در خصوص این حیوانات شگفت انگیز آشکار نموده اند.

بعضی از برترین نمونه های نگهداری شده، از جیول بیوتا (Jehol Biota) به دست آمده اند که یک زیست بوم مربوط به دوره کرتاسه پیشین (Early Cretaceous ) در شمال شرقی چین است.

لی ژینگ (Li Zhiheng)، از پژوهشگران این پروژه گفت: داده های زمین شناسی، طی چندین سال به دست آمده اند و نشان می دهند که حفاظت از فسیل ها در جیول بیوتا، به علت وجود خاکسترهای آتشفشانی است که اجساد را در خود فرو برده و آنها را تا سطح سلولی حفظ نموده اند.

پژوهشگران آموزشگاه علوم چین (Chinese Academy of Sciences) و موزه طبیعت شاندونگ تیانیو (Shandong Tianyu Museum of Nature)، جدیدترین نمونه خیره نماینده را که قدمت آن به حدود 125 میلیون سال پیش بازمی شود، مورد آنالیز قرار داده اند. این موجود مورد بحث، دم بال (Caudipteryx) نام دارد که یک دایناسور شبیه پرنده است.

این گروه پژوهشی، بخشی از غضروف استخوان ران دایناسور را بیرون کشیدند و دریافتند که تحت نوعی فرآیند فسیل سازی قرار گرفته است. بافت ارگانیک اصلی، با سیلیکا (silica) جایگزین شده که به حفظ سلول ها یاری می نماید. در حقیقت، حفاظت آنقدر کامل بود که پژوهشگران به علت چرخه طبیعی سلول، توانستند بین سلول هایی که در زمان مرگ سالم بوده اند و سلول هایی که در حال مرگ بوده اند، تمایز قائل شوند.

پژوهشگران، نمونه به دست آمده را با یک ماده شیمیایی موسوم به هماتوکسیلین (Hematoxylin) رنگ آمیزی کردند. در نتیجه این کار، یکی از سلول های غضروف دایناسور، به رنگ بنفش عایدی و هسته و رشته های کروماتین (Chromatin) در آن معین شد.

هسته و کروماتین، جایی در سلول قرار دارند که مولکول های DNA در آن یافت می شوند. این نشان می دهد که شاید بعضی از بقایای DNA دایناسورها بتوانند درون سلول حفظ شوند اما این موضوع برای تأیید شدن، به پژوهش های بیشتری احتیاج دارد.

آلیدا بیلول (Alida Bailleul)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما به هسته سلول فسیل شده، علاقه زیادی داریم زیرا بیشتر DNA در آنجا واقع شده است. بنابراین ما داده های اولیه را در اختیار داریم اما درک بیوشیمی سلولی در فسیل های قدیمی را به تازگی شروع نموده ایم و باید بیشتر روی آن کار کنیم.

این پژوهش، در مجله Communications Biology به چاپ رسیده است.