گزارش اختصاصی خبرنگاران از مراسم اهدا جایزه سرو ایرانی در خانه هنرمندان
به گزارش ایران عکس، پنجشنبه دهم دی ماه 1394 سالن جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران، برپادارنده نخستین مراسم جایزه سرو ایرانی بود.
این جایزه فرهنگی مستقل و غیردولتی در سال 1393، به دست گروهی از انجمن ها، بنیادها، کانون ها و نشریات، بنیان گذاشته شده و قرار است هرسال به زحمت کشان عرصه میراث فرهنگی پیشکش گردد و شامل دو رشته است. برترین چهره جوان سال و جایزه به پاس یک عمر کوشش فرهنگی به یکی از استادان. هیات داورانِ مستقل که از چهره های دانشگاهی، مطبوعاتی و انجمنی تشکیل شده است، تندیس سروِ سایه فکن را به دو نفر از چهره های برتر اهدا می نماید.
انجمن های پشتیبان جایزه سرو ایرانی در سال نخست عبارتند از: انجمن فرهنگی افراز، پارسی انجمن، بنیاد جمشیدِ جاماسیان، هفته نامه امرداد، مرکز مطالعات خلیج فارس، باشگاه شاهنامه پژوهان ایران، انجمن مهرگان شیراز، انجمن تاریانا اهواز، کانون ایرانشناسی دانشگاه تهران با همراهی خانه هنرمندان ایران و با پشتیبانی اقتصادی گروه آبادسازان ایران و شرکت زیگموند.
در این برنامه، نخست فیلم کوتاهی درباره جایگاه نمادین درخت سرو در تاریخ و فرهنگ ایران پخش شد. سپس بنیانگزار و دبیر سال جاری جایزه، بهرام روشن ضمیر به ایراد سخنرانی پرداخت و بیانیه سال نخست جایزه را ارائه کرد. او با تاکید بر بایستگی ایجاد یک جایزه فراگیر و غیردولتی برای زمینه میراث فرهنگی از خدمات عبدالمجید ارفعی و آیدین سلسبیلی برای فرهنگ ایران سپاسگزاری کرد. در ادامه، مجری برنامه، پیغام استاد شهرداد روحانی، موسیقیدان بنام برای جایزه سرو ایرانی را خواند. سپس فیلمی کوتاه درباره کارنامه هنریِ آیدین سلسبیلی، گرافیست، تصویرساز و مجسمه ساز پخش شد. بعلاوه در این مراسم، تیزر آلبوم تازهِ شهرام ناظری به نام درفش کاویانی به آهنگسازی هومن الهامی و تصویر و دکورسازی آیدین سلسبیلی رونمایی شد و آنگاه این جوانِ هنرمند، جایزه خود را از دست دو تن از پیشکسوتان هنر ایران، استاد پرویز پورحسینی و استاد حجت صبور دریافت کرد. آیدین سلسبیلی در جایگاه سخنرانی، پس از قدردانی از کوششهای برگزارکنندگان، تاکید نمود که سالهاست به این نتیجه رسیده که زحمت کشان هرجا که هستند، نباید به امیدِ حمایت های دولتی بمانند و باید خود دست به کار شوند. استاد پورحسینی هم با ستایش از برگزاری چنین برنامه ای، ویژگی ارزشمند آنرا همان غیردولتی بودن و نداشتن پشیبانی دولتی دانست.
حاضران در ادامه، بیننده هنرنمایی استاد کیوان ساکت، نوازنده صاحب سبک بودند که با تک نوازی تار همراه بود.
پس از آن نوبت به قدردانی از نیم سده کوشش های ماندگار استاد ارفعی رسید. نخست، فیلم کوتاهی از زندگینامه و درددل های غم انگیز این استاد پخش شد و سپس دو تن از شاگردان خوشنام ایشان، دکتر کتایون مزداپور، زبان شناس و استاد دانشگاه و دکتر حسین بادامچی، آشورشناس و استاد دانشگاه به ایراد سخنرانی درباره کارنامه علمی خدمات استاد ارفعی پرداختند. دکتر مزداپور با اشاره به اینکه از سال 1339 در دانشگاه تهران، دکتر ارفعی را می شناخته، گفت که ایشان از همان زمان نخبه بودند و در دوره دانشجویی هم به تدریس و یاری کردن به استادان بزرگ دانشگاه می پرداختند. دکتر بادامچی نیز اظهارداشت که زمانی با استاد ارفعی آشنا شد که دانشجویی ساده بود و در اثر هدایت های استادش توانست این رشته را پی بگیرد و برای ادامه تحصیل راهی دانشگاه جانز هاپکینز آمریکا گردد.
آنگاه نوبت به آیینِ اهدای تندیسِ سروِ سایه فکن به استاد دکتر ارفعی رسید و با تشویق پراحساس حاضران، استاد ارفعی، جایزه خود را از دستان دکتر کتایون مزداپور و دکتر حمید احمدی دریافت کرد. سپس دکتر ارفعی پشت تریبون نهاده شد و با سپاسگزاری از تاسیس چنین جایزه ای، ابراز امیدواری کرد که به زودی رشته مستقلی در دانشگاه های ایران برای آموزش زبان های آسیای غربی (ایلامی و اکدی و سومری و سریانی) برپا گردد و پس از بازگشتن گل نوشته های تخت جمشید از آمریکا به ایران، ایرانیان بتوانند به خواندن این لوح های هنوز ناشناخته بپردازند.
واپسین بخش برنامه عبارت بود از یک دقیقه سکوت به یاد پژوهشگر تازه درگذشته، زنده یاد فرانک دوانلو، شاهنامه پژوه که خود از همراهان برگزاری این جایزه فرهنگی بود.
در این برنامه به سخنرانان و نوازنده موسیقی، خانم دکتر مزداپور، آقای دکتر بادامچی و استاد کیوان ساکت، شاهنامه مصورِ، کتاب نفیسِ آیدین سلسبیلی به عنوان هدیه ای به رسم یادبود داده شد.
تهیه شده در خبرنگاران
منبع: کجارو