10 نظریه درباره ساخته شدن اهرام باستانی ، تصاویر - ایران عکس

تا به امروز، این موضوع راز آلود به طور کامل حل نشده و هیچکس به طور کامل نمی داند که این اهرام چگونه ساخته شده اند. با این حال شرحات زیادی در این رابطه داده شده و نظریه های متعددی مطرح شده است که در اینجا به چند مورد از معقول ترین و قابل قبول ترین نظریه ها اشاره می کنیم.

جرثقیل های باستانی

وقتی به ساختن یک ساختمان فکر می کنیم، طبیعتا اولین چیزی که به ذهن ما می آید استفاده از جرثقیل برای بالا بردن و جابه جایی تکه های سنگین آهن یا سنگ است. اولین نوع اهرام، هرم های پلکانی بودند که سطح بالایی آن ها گسترده و صاف بود. از این رو جرثقیل های سنگین می توانستند روی آن ها قرار بگیرند و ساخت و ساز را انجام دهند.

گویی فرهنگ های باستانی استفاده از قِرقِره را هم بلد بوده اند و از چیزی شبیه به آن برای ساخت اولین هرم های دنیا استفاده کردند. البته وقتی صحبت از اهرام عظیم مصر می گردد، با توجه به نوک آن که فضای کمی دارد، نظریه استفاده جرثقیل ها غیرممکن و نامعقول به نظر می رسد.

هرم ها در واقع تپه بوده اند

یکی از نظریه ها و شرحات عجیبی که در خصوص ساخته شدن اهرام ها مطرح شده، این است که در ابتدا این هرم ها، تپه و کوه های طبیعی بوده اند که سنگ هایی از بالا تا پایین آن ها گذاشته شده است. این ایده نخستین بار در مقاله ای در سال 1884 مطرح شد.

مسطح کردن سنگ با دست

یکی از چالش برانگیز ترین کار هایی که در ساخت یک هرم انجام شده توانایی مصری ها در تراش دادن و صاف نموده صخره ها بود تا جایی که دیگر هیچ فاصله ای بین سنگ ها وجود نداشته باشد. دقت این کار به گونه ای است که گفته می گردد حتی نمی توان یک تکه کاغذ در بین سنگ هایی که روی هم قرار گرفته اند، گذاشت.

حتی امروزه ما نیز با داشتن وسایل مدرن و قدرتمند نمی توانیم آن ها را دوباره بسازیم. اما شاید برای شما شگفت انگیز باشد که بدانید آن ها با وسایل ابتدایی خود و البته خلاقیت به این مهم دست پیدا نموده اند.

بتن آهک

شاید یک روش قابل قبول تر و بهتر در دستیابی به یک سطح صاف این بود که سنگ هایی با استفاده از بتن سنگ آهک ساخته شوند. روشی که با استفاده از آن می گردد اشکال هندسی دقیقی را ساخت. شواهدی هم برای ثابت کردن این نظریه وجود دارد. ژان-فیلیپ لاور، باستان شناس و مصر شناس فرانسوی، با مشاهده نمونه هایی از سنگ ها در زیر میکروسکوپ متوجه حباب های هوا روی آن ها شد. هوایی که معمولا زیر بتن مایع حبس می گردد.

سطح شیبدار زیگزاگی

نظریه های زیادی در خصوص ساختن سطح شیبدار در ساخت اهرام مطرح است. البه سطح شیبدار معمولی در این تئوری جای نمی گیرد؛ چرا که اگر اینگونه بود، اهرام از این چیزی که هستند عظیمتر و وسیع تر به نظر می رسیدند. براورد شده در صورت ساخت یک سطح شیبدار مسطح، طول هرم ها به بیش از 1 مایل می رسیده است. به همین دلیل کاوشگران نوع دیگری از سطح شیبدار را به عنوان نقشه احتمالی ساخت اهرام مطرح کردند. مثل تئوری سطح شیبدار زیگزاگی که البته با وجود احتیاج کمتر به منابع نسبت به سطح شیبدار مسطح، باز هم غیر قابل قبول به نظر می رسد و از سوی عده زیادی نا معتبر دانسته شده است.

تَرشوندگی شن

بسیاری معتقدند که سنگ های هرم ها، بر روی تپه های شنی انتقال داده شده اند. شن هایی که مرطوب شده بودند که به راحتی و با کمترین آسیب بتوان سنگ ها را جا به جا کرد. این تئوری می خواهد شرح دهد که چگونه سنگ ها از صد ها مایل دور تر به محل ساخت اهرام مصر آورده شده اند، اما این نظریه هم مشکلاتی دارد.

آیا با این روش می توان سنگ هایی که هر کدام ممکن است تا 20 تن وزن داشته باشند را جابه جا کرد؟ یا کارگر هایی که این سنگ ها را با خود می کشیدند برای حرکت و راه رفتن روی چنین سطحی به مشکل نمی خوردند؟ در بهترین حالت، این تئوری فقط می تواند حمل و نقل سنگ ها را شرح دهد و به عنوان روشی برای بلند کردن سنگ ها، شکست می خورد.

سطح شیبدار پیچشی

اولین تئوری سطوح شیبدار که کمی بیشتر از باقی موارد معقول به نظر می رسد، شیب پیچشی است؛ چرا که ساخت سطح شیبدار پیچشی همزمان با ساخت خود هرم امکان پذیر است و با تمکیل هرم این سطح شیبدار نیز تکمیل می گردد. از مدافعان این نظریه می توان به مارک لنر باستان شناس اشاره نمود. مهمترین مشکل در استفاده از سطح شیبدار پیچشی، جابه جایی این سنگ ها در گوشه های سطح شیبدار و چرخاندن آنهاست. حمل این سنگ ها به اندازی کافی روی شیب سخت است و چرخاندن آن شرایط را سخت تر هم می نماید. با توجه به این موضوع باید سطح شیبدار پیچشی را منتفی دانست و به سراغ تئوری های بهتر رفت.

میان گدر آبی

این تئوری نشان می دهد که از یک میان گذر آبی برای جابه جایی سنگ ها استفاده شده و در همان آب ها نیز سنگ ها تراشیده شده اند. بعد از اینکه یک سنگ تراش داده می گردد، تکه های سبک تراشیده شده به سنگ ها می چسبند. به این ترتیب، سنگ ها روی آب شناور می شوند. شواهدی وجود دارد که از این روش در ساخت و ساز مناطق دیگری از دنیا استفاده شده است. مثل کانال هایی برای ساخت انگکور وات در کامبوج.

البته این نظریه نیز ممکن است برای اهرام عظیم مصر به کار نیاید. براورد شده که فاصله ای ده کیلومتری بین این اهرام و رود نیل وجود دارد و ساخت این کانال ها ده سال به طول می انجامید. حتی اگر این تئوری درست باشد، هنوز هم نمی تواند جزئیاتی از ساخت بخش های دیگر اهرام شرح دهد.

مداخله فرازمینی ها

مداخله حیات فرازمینی در ساخت هرم ها عموما از سوی دانشور ها رد شده، اما هنوز تعدادی از مصرشناس ها و تاریخ شناس ها معتقدند که اهرام مصر از طریق فرازمینی ها ساخته شده اند. عده ای ممکن است این نظریه را مسخره نمایند، اما با توجه به اطلاعاتی که از اهرام داریم، منطقی است که فکر کنیم فرهنگ های باستانی، به تنهایی در ساختن چنین سازه های شگفت انگیزی ناتوان بوده اند.

با در نظر داشتن این موضوع که 2 میلیون و 300 هزار سنگ، هر کدام به وزن 2.5 تن در این سازه استفاده شده، تخمین زده می گردد که گذاشتن هر سنگ روی یکدیگر حدود 2 دقیقه زمان برده است. این دو دقیقه تنها برای گذاشتن سنگ ها نیست و شامل تراش دادن دقیق آنها، جابه جایی و بالا بردن سنگ ها نیز می گردد. اینکه باور کنیم انسان های بدوی این کار ها را به تنهایی انجام داده اند بسیار سخت است.

سطح شیبدار داخلی

یک معمار فرانسوی به نام ژان پیر هودین، بیش از هر کسی سعی نموده است که راز ساخت اهرام را کشف کند. او از دهه 1990 زمان زیادی را صرف مطالعه اهرام عظیم مصر کرد تا توانست یکی از محتمل ترین نظریه های ساخت اهرام را مطرح کند. به گفته هودین، اهرام عظیم مصر با استفاده از دو سطح شیبدار پیچشی مجزا ساخته شده اند. یکی از این سطوح بیرونی بوده که 30 درصد جهت را رو به بالا می رفته است. سطح شیبدار دیگر داخلی بوده که با استفاده از آن باقی سنگ ها را به بالا می بردند.

هودین محاسبه کرد که این سطح داخلی، شیب 7 درجه داشته و شامل فضای خالی در گوشه ها بوده که به کارگران اجازه می داد بدون مشکل سنگ ها را بچرخانند. همچنین گفته می گردد که از جرثقیل هم در ساخت و ساز استفاده شده و شواهدی هم مثل سوراخ های روی دیوار برای اثبات این نظریه وجود دارد. این تئوری هودین که منطقی ترین شرح را در خصوص نحوه ساخت اهرام به ما می دهد، با استفاده از تکنولوژی های دیجیتال نیز تایید شده است.