حلقه گمشده در فراوری خودرو کیفیت است نه کمیت

به گزارش ایران عکس، خبرنگاران: اگرچه این روزها بر رشد فراوری خودرو به واسطه نهضت داخلی سازی تاکید زیاد می گردد، اما خبری از فرایند کیفی محصولات خودروسازان نیست و گزارشی نیز در این زمینه منتشر نمی گردد. آنچه تعیین است یکی از ابتدایی ترین حقوق متصور برای متقاضیان خودرو، اطلاع از کیفیت محصول خریداری شده است این در شرایطی است که از مردادماه امسال تا به امروز هیچ آماری از فرایند کیفی خودروها منتشر نشده است.

حلقه گمشده در فراوری خودرو کیفیت است نه کمیت

به گزارش خبرنگاران، طبق روال معمول شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران، کیفیت خودروهای فراوریی در کشور را رصد نموده و گزارش آن را برای اطلاع رسانی به وزارت صنعت، معدن و تجارت ارسال می نماید. این فرایند ظاهرا در شرایط کنونی نیز تداوم دارد حال آنکه وزارت صمت چندان تمایلی به انتشار گزارش های ارسالی ندارد. عدم انتشار گزارش کیفی شائبه هایی در خصوص کیفیت خودروهایی که از خط فراوری خودروسازان خارج می شود به وجود می آورد. در تحریم های اولیه که در سال های 92-91 رخ داد محصولات فراوریی با افت زیادی در کیفیت روبرو شدند؛ به طوری که در نبود بعضی از قطعات، خودروسازان نسبت به جابه جایی قطعات از خودرویی به محصول دیگر اقدام می کردند. در آن سال ها بسیاری از مشتریان از کیفیت محصولات فراوریی ناراضی بودند حال آنکه بیش از کیفیت، فراوری برای مسوولان صنعتی کشور در اولویت قرار داشت. حالا اما در نبود آماری از کیفیت خودروها نمی توان قضاوتی از فرایند کیفی محصولات فراوریی توسط خودروسازان داشت. آنچه تعیین است در الگوهای بین المللی مشتری محور است و هر نوع فعالیتی در جهت رضایت مندی مصرف نمایندگان قرار می گیرد، اما در ایران مشتری از کمترین حقوق خود یعنی اطلاع از فرایند کیفی خودروی خریداری شده نیز محروم است که این مساله بیشتر به انحصار خودرو در ایران باز می شود. در این بین نهضت داخلی سازی که وزارت صنعت، معدن و تجارت برای جایگزینی قطعات خارجی، پیگیر آن است خود بر بسیاری از شائبه های کیفیت در محصولات داخلی می افزاید. در دهه 70 که محصولی همچون پراید به بازار ایران ورود کرد از کیفیت بالایی برخوردار بود؛ چراکه بسیاری از قطعات این خودرو متعلق به کشور سازنده بود و داخلی سازی در آن نقشی نداشت. اما با گذر زمان و استراتژی شرکت سازنده داخلی مبنی بر داخلی سازی قطعات و کاهش ارزبری خودرو یاد شده، قطعه سازان کم کم آغاز به ساخت قطعات پراید کردند نتیجه آن شد که کیفیت این خودروی پرتیراژ کاهش چشمگیری پیدا کرد. شاید تا همین سال های پیش بسیاری از متقاضیان به دنبال پراید مدل دهه 70 یا حتی 80 بودند چراکه تاکید داشتند پراید فراوریی در این سال ها از کیفیت به مراتب بهتری نسبت به پرایدهای کنونی برخوردار است. آن هم به واسطه کیفیت قطعات به کار رفته در این خودروها. حالا نیز نهضت داخلی سازی صدها سوال در خصوص فرایند کیفی قطعات فراوری شده در این نهضت ایجاد نموده است. در این زمینه تاکید می شود که هر قطعه خارجی با توجه به دانش فنی شرکت مادر فراوری می شود این در شرایطی است که با توجه به اعمال تحریم ها و قطع ارتباط ایران با شرکت های خارجی، سازندگان داخلی چگونه توانسته اند نسبت به فراوری این قطعات اقدام نمایند؟ آنچه تعیین است در صنعت خودروی کشور که صنعتی مونتاژی است بسیاری از قطعات دارای تامین نماینده خارجی است و همین مساله در زمان اعمال تحریم ها فراوری خودرو را با چالش و مشکلاتی همراه می نماید. بنابراین در تحریم های ثانویه مسوولان صنعتی کشور با استفاده از مهندسی معکوس به نوعی سعی در جبران کمبود قطعات از این ناحیه دارند. حال با اوج گیری نهضت داخلی سازی بعضی از قطعه سازان کشور که لزوما از سازندگان بزرگ و مطرح کشور نیز نیستند در این زمینه اعلام آمادگی نموده اند. آنچه تعیین است قرار است با استفاده از مهندسی معکوس قطعات خارجی شبیه سازی شود. در این زمینه باید گفت که تکنیک مهندسی معکوس از تکنیک هایی است که بیشتر در کشورهای در حال توسعه که عقب ماندگی تکنولوژیک نسبت به دنیا پیشرفته دارند، مورد استفاده قرار می گیرد. مهندسی معکوس در واقع یک کپی برداری است از اصل قطعاتی که در شرکت مادر با دانش فنی ساخته می شود. حال به نظر می رسد مسوولان صنعتی کشور نیز با استفاده از این تکنیک خواستار تداوم فراوری در شرکت های خودروساز هستند. اما استفاده از این تکنیک به چه میزان تضمین نماینده کیفیت در خودروها است؟

در این زمینه اگر فرایند کیفی خودروها اطلاع رسانی می شد شاید نتیجه این نهضت نیز تا حدودی تعیین می شد حال آنکه کوتاهی در ارائه آن با شبهاتی همراه است. اما اگر به سال های قبل از تحریم بازگردیم، سال هایی که نه نهضتی شکل گرفته بود و در کنار آن خودروسازان خارجی نیز در ایران حضور داشتند به نظر می رسد که شرایط کیفی محصولات باز هم چندان تعریفی نداشته است. آنچه تعیین است در حال حاضر شاخص intial quality study) IQS)یا همان شاخص اولیه کیفیت به عنوان متر و معیار در ارتباط با کیفیت محصولات فراوریی خودروسازان بین المللی مورد استفاده قرار می گیرد. این شاخص، شرایط خودروها را سه ماه بعد از عرضه توسط خودروسازان آنالیز می نماید. براساس آخرین آنالیز ها در ارتباط با این شاخص کیفی که در سال 2019 منتشر شده است، متوسط کیفیت محصولاتی که توسط خودروسازان بین المللی فراوری و به بازار عرضه می شود عددی زیر یک به ازای هر خودرو را نشان می دهد. در واقع هر خودروی فراوریی توسط برندهای بین المللی به طور متوسط 9/ 0 ایراد را براساس معیارهای این شاخص دارد. این در شرایطی است که براساس همین شاخص خودروهای فراوریی در داخل کشور متوسط 1/ 4 ایراد را به ازای هر خودرو به نام خود ثبت نموده اند.همان طور که اشاره شد 9/ 0 ایراد به ازای هر خودرو متوسط شاخص IQS است. بی کیفیت ترین خودروی فراوریی توسط خودروسازان بین المللی براساس این شاخص 3/ 1 ایراد را به ازای هر خودرو به نام خود ثبت نموده است و با کیفیت ترین محصولات موجود در بازار دنیای طبق این معیار 6/ 0 ایراد به ازای هر خودرو را ثبت نموده اند. این مساله نشان می دهد متوسط کیفی محصولات داخلی با محصولات د ارای کیفیت پایین موجود در بازار دنیای فاصله معناداری دارد.

منبع: اقتصادنیوز
انتشار: 21 اسفند 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: iranpixfa.ir شناسه مطلب: 736

به "حلقه گمشده در فراوری خودرو کیفیت است نه کمیت" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "حلقه گمشده در فراوری خودرو کیفیت است نه کمیت"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید