10 خودروی برتر تاریخ به انتخاب دیلی تلگراف
به گزارش ایران عکس، اگر بخواهیم مواردی مثل آمار فروش، رضا یتمندی مصرف کنندگان، مصرف سوخت، آلایندگی و مواردی از این دست را در نظر بگیریم، شاید راحت تر بتوانیم به جمع بندی مشخصی برای قضاوت در مورد بهترین خودرو های تاریخ برسیم.
جهانی 70 سال پیش را در نظر بگیرید؛ آن زمان در سراسر این کره خاکی در مجموع 34 میلیون خودرو وجود داشت؛ اما حالا این عدد را بیش از یک میلیارد خودرو تخمین می زنند. این یعنی اکنون برای هر هفت تا هشت انسان زنده دست کم یک خودرو در جهان وجود دارد.
70 سال پیش استاندارد های ایمنی ساخت خودرو مانند امروز تدوین نشده بود و شاهد حضور خودرو های متنوع با انواع امکانات رفاهی و پیشرفت های فناورانه هم نبودیم.
در این شرایط نابرابر برای مقایسه وضع خودرو ها در گذشته و امروز اگر بخواهیم در میان انبوه خودرو های تولید شده در طول تاریخ بهترین ها را انتخاب کنیم، نه کار راحتی پیش رو داریم و نه خیلی منطقی به نظر می رسد.
زیرا در تمام این سال ها با عبور کاروان دانش و فناوری از جهت پرپیچ و خم پیشرفت، مقیاس سنجش و انتخاب با چالش های زیادی روبه رو می شود.
اما اگر بخواهیم مواردی مثل آمار فروش، رضا یتمندی مصرف کنندگان، مصرف سوخت، آلایندگی و مواردی از این دست را در نظر بگیریم، شاید راحت تر بتوانیم به جمع بندی مشخصی برای قضاوت در مورد بهترین خودرو های تاریخ برسیم. در ادامه به بررسی ده خودرو از میان صد خودرویی می پردازیم که روزنامه دیلی تلگراف به عنوان بهترین های تاریخ خودرو معرفی کرده است.
تریومف تی آر 2 (Triumph TR 2)
خودروی اسپرتی است که توسط شرکت استاندارد موتور انگلستان و در فاصله سال های 1332 تا 1334/ 1953 تا 1955 تولید شد. این خودروی 12 سیلندر 0/2 لیتری به سیستم کاربراتور دوقلو مجهز و بدنه آن نیز روی یک شاسی جداگانه و یکپارچه تعبیه شده بود. حداکثر سرعت این خودرو 172 کیلومتر در ساعت بود و شتاب صفر تا 100 آن نیز 12 ثانیه ثبت شده است.
مصرف سوخت آن نیز 2/8 لیتر در هر صد کیلومتر بود. طبق اعلام مجله اوردرایو Overdrive)) تریومف رودستر تی آر 2 جزو ارزان قیمت ترین خودرو های اسپرت انگلیسی بود و شاید همین مساله سبب شده تا بتواند با ثبت رکورد 8636 دستگاه تولید به یکی از پرفروش ترین خودرو های اسپرت تبدیل شود.
اپل جی تی (Opel GT)
جی تی اولین اپل اسپرتی بود که به عنوان یک خودروی ورزشی با ظاهر اسپرت طراحی و سال 1344/ 1965 در پاریس و فرانکفورت معرفی گشت. در واقع بخش زیادی از قطعات اپل جی تی با کدت بی (Kadett B) مشترک بود و توسط پیمانکار در فرانسه و Lotz طراحی و ساخته می شد. اگرچه دوران نسل اول جی تی به شش سال محدود بود، اما پس از یک وقفه 34 ساله به عنوان مدل جدیدی در سال 1386/ 2007 دوباره به چرخه تولید بازگشت.
با این تفاوت که این نمونه در شهر ویلمینگتون، آمریکا تولید می شد و تولید آن تا سال 1388/ 2009 ادامه پیدا کرد. اپل جی تی موتوری با قدرت 67 اسب بخار داشت و از مجهزترین تولیدات آن زمان به حساب می آمد. طراحی داخلی اپل جی تی به صورتی بود که فضای داخل آن بسیار بزرگ به نظر می رسید. حتی برای افرادی که قد بلندتر از 183 سانتی متر داشتند هم بسیار راحت و مناسب بود. این مدل در سال های 1347 تا 1352/ 1968 تا 1973 به تعداد 103 هزار و 463 دستگاه تولید و فروخته شد.
آئودی 80 (Audi 80)
این خودرو یک سدان (سواری صندوقدار) جمع و جور شهری بود که در چهار نسل و بین سال های 1345 تا 1375/ 1966 تا 1996 در مجموعه خودروسازی آئودی (زیرمجموعه گروه فولکس واگن آلمان) تولید می شد. محبوبیت این خودرو به قدری بالا بود که شرکت آئودی پلتفرم سری 80 را با فولکس واگن پاسات که از سال 1352 تا 1365/ 1973 تا 1986 تولید می شد به اشتراک گذاشت. اما پاسات هیچ گاه نتوانست پیروزیت برادر خود را تکرار کند.
نمونه های اولیه این خودرو که حجم موتوری برابر با 399/1 لیتر داشت و کاربراتوری نیز بود، قدرتی حدود 83 اسب بخار داشت. با توسعه و تغییراتی که در این خودرو ایجاد شد آخرین نسل آئودی 80 با موتور 984/1 لیتر و 133 اسب بخار به بازار عرضه شد که در این نمونه دیگر نشانی از سیستم کاربراتور دیده نمی شد و همانند بیشتر خودرو های هم نسل خود از سیستم ام پی اف آی (MPFI) بهره می برد که با بنزین کار می کردند. البته ناگفته نماند که نمونه های این خودرو با سوخت دیزل نیز تولید می شد که در برخی بازار ها با استقبال فراوانی روبه رو شد.
دایملر دابل - سیکس(Daimler Double-Six)
یکی از خودرو های معروف که توانست سال های متوالی خود را روی خط تولید شرکت جگوار نگه دارد و همواره دوستدارانش را از لذت سواری بی نصیب نگذارد دایملر دابل - سیکس است. اولین نمونه این خودرو که سال 1305/ 1926 به بازار معرفی گشت و تولیدش تا چهار سال ادامه داشت، موتور 1/7 لیتری داشت که در نوع خود یک غول به تمام معنا به شمار می رفت.
اما جثه بزرگ این خودرو در ادامه تولید سیر نزولی داشت و موتور آن نیز دستخوش تغییر و سبک سازی گشت. به طوری که نسل های بعدی آن تا سال 1937 به حجم موتور 5/6 لیتر تنزل پیدا کرد. نمونه امروزی تر این خودرو که بین سال های 1351 تا 1376/ 1972 تا 1997 تولید می شد با حفظ ظرفیت و قدرت موتور با ظاهری امروزی به بازار عرضه شد که هیچ شباهتی با نسخه های کلاسیک قبلی خود نداشت.
این خودرو در تمام طول حیات خود یکی از لوکس ترین ها در نوع خود به شمار می رفت و شانس این را داشت که در چند نوبت به ایران وارد شده و در جاده های ایران تردد داشته باشد. هنوز هم می توان تعدادی از آن ها را در خیابان ها دید.
ب ام و ایکس 5 (ای 53) ((BMW X. 5 (E 53)
ب ام و ای 53 نسل اول ایکس 5، کراس اوور لوکس با اندازه متوسط (یا SUV) است. این محصول از سال 1378 تا 1385/ 1999 تا 2006 تولید می شد. ای 53 در حالی ساخته شد که ب ام و همچنان مالک لندرور بود و به همین دلیل بسکمک از مؤلفه ها و طراحی های این محصول همچون سیستم مدیریت موتور و سیستم های الکترونیکی، عملکرد رادیویی، سیستم ناوبری و تلویزیون و سیستم ارتباطی آن با لندرور ال 322 (L 322) مشترک است.
بر خلاف مدل های رنجرور، ایکس 5 (X 5) به عنوان خودرویی جاده ای - اسپرت طراحی شده است و قابلیت های خارج از جاده آن به طور قابل توجهی کمتر از لندرور است. طبق گزارش ها ب ام و تلاش زیادی کرد تا مطمئن شود از ایکس 5 به جای یک خودروی شاسی بلند یا SUV (وسیله نقلیه جاده ای - ورزشی) به عنوان یک خودروی اس ای وی (SAV یا وسیله نقلیه ورزشی) یاد شود. با این که ایکس 5 خودروی چهار چرخ متحرکی بود، اما ب ام و از همان ابتدا تصمیم گرفت تا 62 درصد گشتاور موتور را به چرخ های عقب اختصاص دهد.
آویونس وویسین سی 28 آئرواسپرت(Avions Voisin C. 28 Aerosport)
گابریل وویسین از دانشمندان بزرگ اوایل قرن بیستم بود. او که مکانیک، مهندس، معمار و متخصص آئرودینامیک بود علاقه زیادی به هوانوردی و صنعت حمل و نقل داشت؛ تا جایی که ادعا می کرد اولین هواپیمای خود را سال 1281/ 1902 یعنی یک سال قبل از اولین پرواز برادران رایت ساخته است.
وی سال 1283/ 1904 یک کارخانه هواپیماسازی با برادرش چارلز تاسیس کرد و پیروز شد در طول جنگ جهانی اول ده هزار هواپیما تولید کند. اما بعد از جنگ، فروش و رونق این شرکت کاهش پیدا کرد؛ به همین خاطر وویسین تلاش کرد وارد صنعت خودروسازی شود.
خودرو های ساخت شرکت وویسین از لحاظ فنی بسیار پیشرفته بودند و به همین دلیل خیلی زود به شهرت رسیدند. تمام خودرو های این شرکت از موتور های Knight یا Sleeve Valve استفاده می کردند که بسیار بی صدا و آرام بودند، اما مصرف روغن زیادی نیز داشتند.
سی 28 (C 28) که سال 1314/ 1935 معرفی گشت، آخرین خودروی قابل توجه شرکت وویسین به شمار می رود. این خودرو به موتور 3/3 لیتری شش سیلندری مجهز بود که 102 اسب بخار قدرت داشت. همچنین ترمز های هیدرولیکی نیز داشت که همه این امکانات سی 28 را به یکی از سریع ترین و لوکس ترین خودرو های زمان خود تبدیل کرده بود. سال 1393 و به دلیل رکود اقتصادی بزرگ قبل از جنگ جهانی دوم وویسین ورشکسته و تعطیل و تولید سی 28 نیز متوقف شد.
لانچیا لامبدا(Lancia Lambda)
این خودروی کلاسیک ایتالیایی که در نوع خود و در زمانه اش خودرویی نوآورانه به حساب می آمد بین سال های 1301 تا 1310/ 1922 تا 1931 تولید شد. لانچیا لامبدا اولین نمونه ای بود که دارای بدنه یکپارچه و مقاوم در برابر بار بود و مانند دیگر همدوره ای های خود در دو نوع سقف فلزی و سقف پارچه ای به بازار عرضه شد.
لامبدا همچنین جزو اولین نمونه هایی بود که از سیستم تعلیق مستقل بهره می برد و وینچنزو لنسیا که طراح و سازنده آن به شمار می رفت برای این خودرو یک کمک فنر منحصر به فرد اختراع کرده بود.
نکته قابل اشاره در مورد لانچیا لامبدا این بود که به ترمز چهار چرخ بی نظیری نیز مجهز شده بود. موتور این خودرو نیز در نوع خود بی نظیر بود؛ زیرا از آلیاژ تمام آلومینیوم ساخته شده بود و هر دو سیلندر آن نیز با یک میل لنگ به حرکت درمی آمد. از این خودرو در همان مدت محدود چیزی حدود 11 هزار و 200 دستگاه تولید و به فروش رسید که همین نکته میزان پیروزیت و اقبال این خودرو را به خوبی نشان می دهد.
بیوک ریویرا(Buick Riviera)
خودروی لوکس آمریکایی است که از سال 1342 تا 1378/ 1963 تا 1999 به استثنای سال 1373/ 1994 در شرکت بیوک تولید و به بازار عرضه شد.
این خودرو که به عنوان اولین محصول برای ورود جنرال موتورز به بازار خودرو های لوکس به شمار می آید، خیلی زود مورد تحسین منتقدان و همچنین مصرف کنندگان قرار گرفت. پلتفرم اصولی و محبوب این خودرو خیلی زود روی مدل هایی همچون اولدزمبیل تورنادو و کادیلاک الدورادو قرار گرفت که آن ها هم توانستند بازار خوبی برای خود به دست بیاورند.
هرچند ظاهر ریویرا در مدل های اولیه خود شاهد تغییر چشمگیری نبود؛ اما در نسل های پنجم به بعد هم از نظر ظاهر و طراحی و هم از نظر امکانات رفاهی دچار تغییرات زیادی شد. طبق آمار منتشر شده در مجموع یک میلیون و 127 هزار و 261 دستگاه از این خودرو به تولید رسید و شرکت جنرال موتورز برای زنده نگه داشتن نام ریویرا در نمایشگاه های خودرو 2007 و 2013 دو خودروی مفهومی را به مردم معرفی کرد.
فاسل وگا اچ کی 500 (Facel Vega HK 500)
فاسل وگا خودرویی فرانسوی بود که بین سال های 1333 تا 1338/ 1954 تا 1959 تولید می شد و توانست پیروزیت چشمگیری به دست بیاورد. نمونه ابتدایی آن که ظاهری تجملاتی داشت برای چهار سال پرچمدار اشراف فرانسوی بود و اشتیاق آن ها باعث شد سازندگان فاسل وگا نمونه بعدی را با تغییرات بیشتری روانه بازار کنند. اچ کی 500 به یک موتور V. 8 ساخت کرایسلر مجهز بود که با حجم 8/5 لیتر می توانست 335 اسب بخار قدرت تولید کند.
حداکثر سرعت این خودرو نیز 237 کیلومتر بود که در آن زمان برای خود رقم قابل ملاحظه ای به شمار می رفت. همچین شتاب صفر تا 100 آن نیز در حدود 5/8 ثانیه بود که باز هم علاوه بر لوکس بودن، قابلیت سرعت را نیز به آن اضافه کرده بود. سیستم ترمز دیسکی ابتدا به صورت اختکمک روی این خودرو نصب می شد که در فروردین 1339/ آوریل 1960 جنبه استاندارد و اجباری پیدا کرد.
مازراتی بورا(Maserati Bora)
یک خودروی کوپه دوصندلی میان رده است که در شرکت مازراتی از سال 1350 تا 1357/ 1971 تا 1978 طراحی و تولید شد. اندکی پس از آن که در سال 1347/ 1968، سیتروئن علاقه مند شد مدیریت مازراتی را در دست بگیرد مفهوم خودروی اسپرت دوصندلی میان رده شکل گرفت. لامبورگینی و دتوماسو که قبلا شرکت های میورا و مانگوستا را در اختیار داشتند و با نام تجاری فراری به شهرت رسیده بودند تصمیم گرفتند محصول اسپرت خود را توسعه دهند.
در همین حال بود که مازراتی برای طراحی خودروی خود دست به دامان ایتال دیزاین شد و سه سال بعد مازراتی بورا متولد گشت. همانند دیگر ابرخودرو های ایتالیایی، بورا نیز یک نمونه دوسرنشین موتور وسط بودکه به یک موتور V. 8 مجهز شده بود و با داشتن حجم 7/4 لیتر، قدرتی در حدود 288 اسب بخار داشت. طبق اعلام رسمی وبگاه مازراتی، بورا دارای حداکثر سرعت 300 کیلومتر در ساعت است. از این ابرخودرو 564 دستگاه تولید شد.
منبع: روزنامه جام جم
منبع: فرادید