مغلطه ی ارجحیت دادن طرز بیان به جوهر کلام (Style Over Substance) ، مغلطه به زبان آدمیزاد (209) - ایران عکس

معادل انگلیسی: Style Over Substance

معادل های جایگزین: توسل به شعارگویی [نوعی از آن]، تفکر کلیشه ای یا (کلیشه عقل زایل کن)، توسل به قافیه [نوعی از آن]، توسل به زبان شاعرانه [نوعی از آن]

الگوی منطقی:

شخص 1 ادعای Y را مطرح می نماید.

ادعای Y باحال به نظر می رسد.

بنابراین ادعای Y صحیح است.

مثال 1:

کیفیت جایگاه بستگی به ضعیف ترین قسمتش داره.

شرح: گاهی اوقات زبان به شکلی به کار می رود که به جای توجه به معنای تحت اللفظی واژه ها باید به معنای نمادین شان توجه کرد (مثال مثال بالا). با این حال، گاهی حتی از زبان نمادین هم برای بیان استدلال استفاده می گردد. بیان مثال بالا مثل این می ماند که کسی ادعا کند معیار ما برای آنالیز کیفیت یک تیم کاری باید تنبل ترین عضو آن باشد. در اغلب موارد ضعیف ترین عضو یک گروه در پس زمینه محو می گردد و هدایت تیم دست قوی ترین اعضای آن می افتد.

مثال 2:

این اسمش مذهب نیست؛ یه جور رابطه ی معنویه.

شرح: آهان… عجب، می فهمم چی می گی! پاسخی رایج به کلیشه هایی است که ما را از تفکر نقادانه غافل می نمایند و به جایش شعر و قافیه و آرایه های زبانی دیگر را جایگزینش می نمایند. در واقع مثال بالا استدلال نیست؛ بلکه بیانیه ای فاقد مدرک و برهان است که بر اساس درک نادرست گوینده از ارتباط احساسی اش با زبان گفتار و اندیشه، یک حقیقت پنداشته شده است. برای برطرف مغلطه آمیز بودن بیانیه گوینده باید شرح دهد که چرا فلان چیز مذهب نیست و منظورش از رابطه معنوی دقیقاً چیست.

اگر جمله ای در نظرتان دلنشین بود، لزوماً بدین معنا نیست که بیانگر حقیقت یا واقعیت است.

استثنا: در صورتی که زبان زیبا و متقاعد نماینده در کنار دلیل و برهان مطرح گردد، بسیار مفید است و طبعاً مغلطه آمیز نیست.

هدایت: یادتان باشد؛ در جواب هر بیانیه شاعرانه می توان یک بیانیه شاعرانه متضاد نیز بیان نمود. بیانات شاعرانه به ندرت استدلال قوی به شمار می آیند.

دگرگونی ها:

• مغلطه توسل به شعار (Argument by Slogan) موقعی اتفاق می افتد که یک شعار (جمله یا عبارت گیرا) صرفاً به خاطر گیرا بودن و به گوش آشنا به نظر رسیدن حقیقت در نظر گرفته گردد. مثلاً: Coke is the real thing!. شعارهایی که پشت کامیون ها نوشته می شوند مثال خوبی از این مغلطه هستند: سلطان غم مادر. نه، همه مادرها شخصیتی غمگین یا غم خور ندارند و این به شخصیت خود زن بستگی دارد.
• مغلطه تفکر کلیشه ای (Cliche Thinking) موقعی اتفاق می افتد که شخصی بیانات کلیشه ای مثل زیر سنگ هم که شده باید پیداش کنی را بدون توجه به موقعیتی که در آن بیان شده اند حقیقت در نظر بگیرد، خصوصاً به عنوان حقیقتی تحت اللفظی.
• مغلطه توسل به زبان شاعرانه موقعی اتفاق می افتد که در نتیجه گیری استدلال، زبان شاعرانه جایگزین برهان و مدرک گردد.
• مغلطه توسل به قافیه موقعی اتفاق می افتد که شخصی با استفاده از قافیه موضع اش را در قالبی دلنشین تر به مخاطب ارائه کند. از من نپرسید چرا، ولی این حقه واقعاً جواب می دهد. (در ناامیدی بسی امید است؛ خاتمه شب سیه سپید است). قافیه ها از قدرت متقاعد سازی فوق العاده ای برخوردارند، حتی در مواقعی که به طور فاحشی اشتباه هستند. بهترین راه برای مقابله با یک بیان قافیه دار مغلطه آمیز، بیانی قافیه دار در مخالفت با آن است. مثل:

که داد؟ آن که اطلاع داد!

در جواب:

که کرد؟ آن که انکار کرد!

منابع:

مغلطه ای رایج در اینترنت. منبع آکادمیک برای آن یافت نشد.

ترجمه ای از:

Logically Fallacious